چرا درمان اتیسم باید از سنین پایین شروع شود؟

مطالعات علمی نشان داده اند که در طول دوران رشد انسان و موجودات زنده، "دوران حساس یا بحرانی رشد" وجود دارد که موجود زنده در این سنین بیشترین آمادگی را برای کسب توانایی های خاص دارد و زمانی که این دوران حساس یا بحرانی به پایان برسد، میزان و سرعت یادگیری آن توانایی خاص بشدت کاهش می یابد. برای مثال مطالعات نشان داده اند که دوران حساس رشد بینایی ماه های اولیه پس از تولد است و اگر در این ماه ها به سیستم بینایی تحریک نرسد و نوزاد در فقر محیطی شدید قرار بگیرد (مثلا در جایی تاریک) آسیب های پایداری به بینایی او وارد می شود که برخی از این آسیب ها تا آخر عمر باقی می مانند. یک مثال آشنای دیگر از دوره های حساس رشد، توانایی کسب مهارت های زبان یا زبان آموزی است. بدین صورت که پنجره زمانی یا دوره بحرانی زبان آموزی حدودا از سنین 2 تا 6 سالگی است و اگر در این سنین کودک را در معرض هر نوع زبانی قرار دهیم با کمترین زحمت و بالاترین سرعت ممکن آن را فرا میگیرد و پس از این زمان و در سنین بعدی زبان آموزی دشوارتر می شود.

نکته مهم اینجاست که اکثر دوره های بحرانی رشد از جمله دوره بحرانی زبان اموزی، یادگیری مهارتهای ارتباطی و مهارتهای اجتماعی که اتفاقا نقص در آن ها هسته مرکزی اختلال طیف اتیسم است، در سنین پایین و در واقع زیر سن 6 سالگی است. به همین سبب، اگر در دوره های بحرانی رشد (از همان ابتدا که کودک علائم اتیسم را نشان می دهد) مداخلات جامع و مداوم را به کودک مبتلا به اختلال طیف اتیسم ارائه کنیم، بیشترین و بهترین پاسخ را از درمان خواهیم گرفت و بیشتر احتمال دارد که کودک به جامعه عادی برگردد یا به عبارتی دیگر کودک مبتلا به اتیسم بهبودی یابد یا درمان شود.

منبع:
ُSale. (2016). ‎Environmental Experience and Plasticity of the Developing Brain